Τα κρασιά από Ξινόμαυρο γίνονται καλύτερα όσο περνούν τα χρόνια. Συμβαίνει άραγε το ίδιο και με τα αμπέλια του Ξινόμαυρου; Είναι τα κρασιά από παλιά αμπέλια καλύτερα; Και τι ηλικία πρέπει να έχει ένα αμπέλι για να θεωρείται “παλιό”;

Ένα νεαρό αμπέλι χρειάζεται χρόνο για να αποκτήσει ένα δυνατό ριζικό σύστημα. Ανάλογα με την ποικιλία και το έδαφος, από τη στιγμή που θα φυτευτεί, απαιτούνται 5-7 χρόνια, ώστε το φυτό να αναπτύξει ρίζες αρκετά σταθερές και βαθιές.

Μετά από την ηλικία αυτή, το αμπέλι αρχίζει να βαδίζει προς την ωριμότητα, όταν το φυτό αποκτά μεγαλύτερη ισορροπία και μπορεί, χάρη στις ρίζες του που τρέχουν βαθύτερα μέσα στο έδαφος, να δίνει καρπό σταθερής ποιότητας μένοντας, ως έναν βαθμό, ανεπηρέαστο από τις εναλλαγές του καιρού από σοδειά σε σοδειά.

Όταν πλέον το αμπέλι φτάσει στα 30 και πλέον χρόνια, η ποσότητα της παραγωγής που δίνει κάθε χρονιά μειώνεται, ωστόσο, η εμπορική του αξία μπορεί να συνεχίσει να ανεβαίνει λόγω της ποιότητας του καρπού. Ο ποικιλιακός χαρακτήρας των αρωμάτων ενισχύεται, ενώ τα σταφύλια φτάνουν σε υψηλότερα επίπεδα φαινολικής ωριμότητας.

Το ίδιο ισχύει και για το Ξινόμαυρο. Σε μια ποικιλία με έντονα χαρακτηριστικά, που ο αμπελουργός χρειάζεται να προσπαθήσει πολύ για να δαμάσει, η ποιότητα που αποκτούν με την ηλικία τα αμπέλια είναι όλο και καλύτερη. Εδώ, ο χρόνος είναι σύμμαχος. Τα ποικιλιακά αρώματα ενισχύονται και αποκτούν περισσότερο βάθος, οι τανίνες κρατούν τον σφριγηλό τους χαρακτήρα, αλλά αποκτούν μεγαλύτερη εκλέπτυνση, ενώ τα κρασιά κερδίζουν περισσότερο όγκο, στοιχείο που συχνά λείπει από την ποικιλία.

Στο Κτήμα Κυρ-Γιάννη, τα αμπέλια που έχουν περάσει τις τρεις δεκαετίες ζωής, φυτεμένα σε επιλεγμένα αμπελοτόπια, τα καλλιεργούμε με φροντίδα, ώστε να πάρουμε τα πολύτιμα χαρακτηριστικά τους, που θα προσθέσουν πλούτο σε χαρμάνια με αμπέλια μικρότερης ηλικίας ή θα λάμψουν μόνα τους μέσα από single-vineyard κρασιά όπως η Διάπορος. Υπάρχουν όμως και τα παλιά, συχνά αιωνόβια αμπέλια του Αμυνταίου. Αυτά που δεν τα ακούμπησε η φυλλοξήρα που χτύπησε την περιοχή στις αρχές του προηγούμενου αιώνα. Τα αμπέλια αυτά, που δίνουν πολύ μικρή παραγωγή, αλλά έχουν ρίζες που τρέχουν βαθιά μέσα στα αμμώδη εδάφη του οροπεδίου, ανεπηρέαστα από οποιοδήποτε μπόλιασμα, δίνουν μια μοναδική έκφραση του Ξινόμαυρου, για πολλούς την αυθεντική. Μια γεύση από την οινική ιστορία της Μακεδονίας.