Μεσούντος του θέρους κι ενώ οι περισσότεροι ονειρεύονται τη «διαπραγμάτευσή» τους με τις παραλίες, την καλοκαιρινή ραστώνη και τον αχό των πολύβουων νησιών, στους αμπελώνες της Κυρ-Γιάννη, επικρατεί εκείνη η παράξενη διαλογιστική σιωπή που προηγείται μίας σημαντικής μάχης.

Είναι το πρελούδιο του τρύγου.

Τζιτζίκια και πουλιά τετερίζουν τη βασική μουσική ιδέα. Τα φύλλα απαντούν, θροϊζοντας. Ο καιρός διευθύνει. Ο άνθρωπος παρατηρεί τα τα σταφύλια – το τσαμπί που συγκρατείται από το βλαστό, το κοτσάνι που τα χωρίζει, τις ρώγες που κυοφορούν στο διάφανο φλοίο τους, τη σάρκα και τα κουκούτσια, τα σάκχαρα, τα οξέα, τα άλατα, τις βιταμίνες, τις τανίνες, τα αρώματα, τα έλαια. Κοιτάζει, δοκιμάζει, μετρά και περιμένει. Έχει αποχαιρετήσει τη θερμή και ξηρή άνοιξη του ’17, έχει υποδεχτεί την πιο πρώιμη αμπελουργική χρονιά των τελευταία δέκα ετών, χωρίς βροχές, χωρίς ζημιές, χωρίς ασθένειες και στη χούφτα του κρατά την ελπίδα μίας εξαίρετης χρονιάς. Είναι τα κουκούτσια των σταφυλιών που φέτος, έχουν αλλάξει χρώμα νωρίτερα, σηματοδοτώντας την έναρξη της ωρίμανσης.

Τα φρούτα γεμίζουν χυμούς, αποκτούν μέγεθος και χρώμα, η γλυκύτητα αυξάνεται, η οξύτητα υποχωρεί, οι φλοιοί αποκτούν γεύση και άρωμα. Η αναμονή και μαζί η αγωνία κλιμακώνονται. Μία βροχή ή ακόμα χειρότερα ένα χαλάζι μπορεί να καταστρέψει τα πάντα ή να επισπεύσει μία διαδικασία που θέλει τον χρόνο της. Σαράντα ημέρες περνούν και οι διεθνείς ποικιλίες είναι έτοιμες. Στις εξήντα το Ξινόμαυρο, κλείνει και επίσημα τον κύκλο της φετινής ωρίμανσης στο κτήμα Κυρ-Γιάννη. Είναι η ιδανική στιγμή για τα κρασιά που θέλουμε να οινοποιήσουμε, ένα διάστημα που τα σταφύλια παραμένουν σταθερά σε βάρος και σε γλυκύτητα κρατώντας το ίσο σε μια μελωδία που παίζει μυστικιστικά στη φύση.

Είναι η μελωδία του τρύγου.

Από αυτή τη στιγμή, οι τόνοι ανεβαίνουν. Η ένταση δυναμώνει. Η ομάδα παραγωγής της Κυρ-Γιάννη με επικεφαλής τον οινολόγο Αντώνη Κιοσέογλου και τη γεωπόνο, αμπελουργό, Δρ. Χαρούλα Σπινθηροπούλου δίνουν το σήμα για την έναρξη του τρύγου και το τέλος του πολύμοχθου αμπελουργικού έργου.

Κάθε χρόνο, αυτή την κρίσιμη ώρα, ο Μπάμπης Παρχαρίδης, υπεύθυνος στο κτήμα Κυρ-Γιάννη, επιστρατεύει όλες τις ζωτικές μας δυνάμεις, μία ομάδα τρυγητών που μας ξέρει καλά και νέους που μαθαίνουν κοντά μας τη δουλειά. Στόχος όλων μας είναι να πετύχουμε τη συλλογή των καρπών στον μικρότερο δυνατό χρόνο και να έχουμε το πιο αίσιο αποτέλεσμα.

Ακολουθώντας τη μέθοδο που εφαρμόζουμε τα τελευταία χρόνια, τρυγούμε όλα τα αμπελοτεμάχια μας σε 2-3 περάσματα ανάλογα με την ωριμότητα του κάθε τσαμπιού, ενώ η καθιερωμένη διαλογή των σταφυλιών ράγα-ράγα στην ταινία ελέγχου έρχεται να συμπληρώσει τη διαλογή στο αμπέλι.

Στις 18 Αυγούστου ξεκινάμε στο Γιανακοχώρι Νάουσας με το Merlot, στις 20 μαζεύουμε Sauvignon Blanc από τη Σαμαρόπετρα στο Αμύνταιο, στις 24 Αυγούστου συνεχίζουμε με το Cabernet Sauvignon και στις 25 με το Syrah.

Όλα – η επιστήμη, η χειρωνακτική εργασία, η συλλογική μέριμνα – ακολουθούν τον ρυθμό που δίνει η φύση και τα στοιχειά της. Στους γραμμικούς αμπελώνες τα φυτά «τρέχουν» στοιχισμένα, πράσινα και φορτωμένα. Απ’ τα χαράματα οι τρυγητές με ψάθινα καπέλα και πολύχρωμα μαντήλια κάτω από τον ήλιο κατηφορίζουν, αλλάζοντας σταδιακά τα χρώματα της πλαγιάς. Με  τα ψαλίδια τους κόβουν προσεκτικά τον ομφάλιο λώρο που συνδέει τα τσαμπιά με τη μητέρα φύση.  Στα τελάρα τοποθετούν προσεχτικά τα σταφύλια και παίρνουν τον δρόμο για το οινοποιείο και τα ψυγεία που θα τα κρατήσουν δροσερά για μία ημέρα, πριν τη διαλογή, την αποβοστρυχωση και την εκχύλιση στις δεξαμένες.

Το θέαμα είναι μαγικό, η κούραση παρούσα μαζί με τα χαμόγελα και το τραγούδι της κυρίας Ντίνας που κάθε χρόνο μπαίνει στο αμπέλι σαν να είναι γιορτή. Και ο τρύγος μας εδώ, στο κτήμα Κυρ-Γιάννη είναι γιορτή, ένα συναπάντημα προσκυνηματικό, όπου οι άνθρωποι γονατίζουν στο χώμα και ευγνωμονούν το θείο φως.

Το Σάββατο στις 26 του μήνα, ο παππά-Στρατής ευλογεί τον τρύγο μας με Αγιασμό και διαβάζει την «Ευχή επί τρυγής αμπέλου». Θεού θέλοντος και καιρού επιτρέποντος συνεχίζουμε. Το ανοιξιάτικο χαλάζι στο Αμύνταιο μπορεί να μείωσε την παραγωγή, όμως η απουσία βροχοπτώσεων, κατά τη διάρκεια της ωρίμανσης και του τρύγου δίνει σε όλες τις ποικιλίες μας όμορφη καθαρή όψη, καλά αρώματα, ισορροπημένη οξύτητα και στρογγυλή δομή.

Μαζί με τα κυκλάμινα του Σεπτέμβρη ξεκινάμε στις 18 του μήνα να μαζεύουμε Ξινόμαυρο, ώριμο και έτοιμο, να δώσει κρασιά υψηλόβαθμα με εξαίρετο χρώμα, πολύ καλή δομή και δυνατά φρουτώδη αρώματα.  Μέχρι το τέλος του πρώτου δεκαήμερου του Οκτώβρη η σοδειά έχει μαζευτεί και περνά από τις δεξαμενές που είναι εφοδιασμένες με αυτόματο έμβολο pigeage. Στο οινοποιείο, ένα παλιομοδίτικο ραδιοφωνάκι σολάρει Διονυσίου «Όταν μιλάει το κρασί» – ο τοπικός σταθμός είναι συντονισμένος. Η μυρωδιά του μούστου ζαλίζει γλυκά.

Σε λίγη ώρα, ο άνθρωπος μπορεί να σταθεί μια στιγμούλα, να ανασάνει, να αφουγκραστεί το αμπέλι που κάθε μέρα τον καλεί και να πει μια κουβέντα στον εαυτό του για όσα πρόκαμε και όσα τρύγησε.

Ο ήλιος δύει, η οινική χρονιά του 2017 έχει πάρει τη θέση της στα βαρέλια, η ποιότητα και η ποσότητα έχουν ανταμείψει τη δουλειά που προηγήθηκε στους αμπελώνες. Με τη μουσική του φετινού τρύγου μας για πρώτη ύλη, συνθέτουμε κρασιά υπέροχα σαν τη ζωή, κρασιά που μαρτυρούν την ιστορία της γης μας, δίνουν την αίσθηση και τη γεύση του φετινού καιρού και ενώνουν ανθρώπους και εποχές. Αυτά είναι τα κρασιά Κυρ-Γιάννη και αδημονούμε να τα μοιραστούμε σε λίγο καιρό και πάλι, μαζί σας.

Ευχαριστούμε όσους συμμετείχαν στον φετινό τρύγο, και του χρόνου!